Labrador retriver
Polski Owczarek Nizinny
Szpic Mały Biały
|
|
Wzorzec rasy
|
Kraj pochodzenia:
Niemcy
Użytkowanie:
pies pilnujący i towarzyski, bez prób pracy.
Krotki rys historyczny:
Szpice niemieckie są potomkami psa torfowego
epoki kamiennej Canis familiaris palustris Ruthimeyer oraz późniejszego
"szpica z okresu domów na palach" i najstarsza rasa psów Europy Środkowej.
Wiele innych ras wywodzi sie od nich. W krajach nie niemieckojęzycznych
szpice wilcze nazywane są Keeshond, a szpice miniaturowe Pomeranian.
Wrażenie ogólne:
Szpice ujmują piękną okrywą włosowa,
sterczącą dzięki obfitemu podszerstkowi. Szczególną uwagę zwraca
obfita, grzywiasta kryza wokół szyi i puszysty ogon, noszony dumnie
nad grzbietem. Lisia głowa z żywymi oczyma i małe, spiczaste,
blisko siebie osadzone uszy nadają szpicowi charakterystyczny dla
niego zuchwały wygląd.
Wazne proporcje:
Stosunek wysokosci w klebie do dlugosci psa wynosi 1:1.
Zachowanie i charakter: Szpic niemiecki jest zawsze czujny, zwawy,
niezwykle przywiazany do swojego wlasciciela. Jest bardzo pojetny i
latwy do wychowania. Nieufnosc w stosunku do obcych i brak instynktu
mysliwskiego. Nie jest ani bojazliwy, ani agresywny.
Glowa:
Mozgoczaszka sredniej wielkosci, ogladana od gory najszersza w
czesci tylnej i zweza sie klinowato az do czubka nosa.
Stop srednio zaznaczony, wyrazny, ale nie urwany.
Trzewioczaszka: Nos okragly, maly, czysto czarny; ciemnobrazowy u
wszystkich szpicow brunatnych.
Kufa niezbyt dluga, ani gruba (toporna), ani zbyt spiczasta,
w dobrej proporcji do mozgoczaszki (u szpicow wilczych - keeshond,
szpicow duzych i srednich ok. 2 : 3, u szpicow malych i
miniaturowych -Pomeranian ok. 2:4. Wargi nie opadajace,
przylegajace ciasno nie tworza fald w kacikach fafli.
U szpicow wszelkich masci czarnopigmentowane, ale u brunatnych brazowe.
Szczeki/zeby:
Szczeki normalnie rozwiniete, z pelnym zgryzem
nożycowym z 42 zebami zgodnie ze wzorem zebowym.
Gorny rzad siekaczy siega poza dolny bez szczeliny,
a zeby w szczece ustawione sa pionowo. U malych i miniaturowych
szpicow (pomeranian) tolerowany jest nieznaczny
ubytek przedtrzonowcow. U wszystkich szpicow dopuszczalny
jest zgryz cegowy.
Policzki lagodnie zaokraglone, nie wystajace.
Oczy:
sredniej wielkosci, migdalowate, ustawione nieco ukosnie,
ciemne. Powieki ciemnopigmentowane, u wszystkich szpicow brunatnych
ciemnobrazowe.
Uszy:
male, ustawione stosunkowo blisko siebie, osadzone wysoko,
trojkatne; noszone zawsze pionowo ze sztywnymi czubkami.
Szyja:
sredniej dlugosci, osadzona szeroko na lopatkach,
lekko wysklepiona na karku, bez podgardla, okryta grzywiastym
kolnierzem wlosow.
Tulow:
Linia gorna profilu zaczyna sie na czubku pionowo noszonych,
sterczacych uszu i lagodnym lukiem przechodzi w krotki, prosty grzbiet.
Sylwetke zaokragla puszysty, powiewajacy ogon, pokrywajacy
czesciowo grzbiet.
Klab/grzbiet:
Wysoki klab przechodzi nieznacznie w krotkie, proste,
silne plecy.
Ledzwie:
krotkie, szerokie i silne.
Zad:
szeroki, krotki, nie opadajacy.
Klatka piersiowa:
gleboka, dobrze wysklepiona, przedpiersie dobrze rozwiniete.
Dolna linia profilu i brzuch:
Klatka piersiowa siegajaca daleko,
brzuch tylko srednio podciagniety.
Ogon:
wysoko osadzony, sredniej dlugosci, przy nasadzie zwiniety
w gore i do przodu, ciasno przylegajacy do grzbietu, bardzo puszyscie
owlosiony. Dopuszczalna jest podwojna petla na koncu ogona.
Konczyny:
Konczyny przednie proste, raczej szeroko ustawione.
Lopatki dobrze umiesnione i ciasno polaczone z klatka piersiowa;
dlugie, ustawione skosnie do tylu. Niemal tak samo dlugie ramie
tworzy z lopatką kat ok. 90°.
Lokcie silne, przylegajace do klatki piersiowej, nie skrecone ani
na zewnatrz, ani do wewnatrz.
Przedramie sredniej dlugosci, w stosunku do tulowia krepe i niemal
proste, a bokach dobrze owlosione.
Srodrecze silne, sredniej dlugosci, ustawione pod katem ok. 90° do
prostopadlej.
Stopy przednie mozliwie male, okragle, z dobrze do siebie
przylegajacymi i wysklepionymi palcami, tzw. stopy kocie.
Pazury i poduszki stop czarne, u szpicow brazowych ciemnobrazowe.
Konczyny tylne bardzo silnie umiesnione i do stawu skokowego
w bujnych portkach. Ustawione prosto i rownolegle.
Udo/podudzie mniej wiecej rownej dlugosci.
Kolano silne, tylko umiarkowanie katowane, w ruchu nie skrecone
ani na zewnatrz, ani do wewnatrz.
Srodstopie sredniej dlugosci, bardzo silne i ustawione prostopadle do ziemi.
Stopy tylne mozliwie male, okragle, z dobrze do siebie
przylegajacymi i wysklepionymi palcami, tzw. stopy kocie i
z mocnymi poduszkami. Pazury i poduszki mozliwie ciemne.
Chod:
Szpice niemieckie poruszaja sie prosto, plynnie,
sprezyscie, z dobrym odbiciem. Skora przylega ciasno do ciala,
nie tworzy fald.
Okrywa wlosowa:
Wlos Szpice niemieckie maja podwojna okrywe
wlosowa: dlugie, proste, sterczace wlosy okrywowe i krotki,
gesty, waciasty podszerstek. Glowa, uszy, przody konczyn i
stopy maja wlos krotki i gesty (aksamitny), reszta ciala
pokryta jest dlugim, bujnym wlosem; wlos nie jest falisty,
ani kedzierzawy, ani kudlaty, na grzbiecie nie ma przedzialka.
Szyje i lopatki pokrywa gesta grzywa. Konczyny przednie z tylu
z obfitymi fredzlami, konczyny tylne od zadu do stawu skokowego
ubrane w obszerne portki, ogon puszysty.
Umaszczenie:
a) szpic wilczy - keeshond: szary,
b) szpic duzy: czarny, brazowy, bialy,
c) szpic sredni: czarny, brazowy, bialy, pomaranczowy, szary,
takze innej masci,
d) szpic maly: czarny, brazowy, bialy, pomaranczowy, szary, innej masci
e) szpic miniaturowy - pomeranian: czarny, brazowy, bialy, pomaranczowy,
szary, innej masci.
Szpic czarny:
u czarno umaszczonego szpica zarowno podszerstek
jak i skora musza byc ciemno zabarwione, a masc psa musi byc lakowo czarna, bez bieli lub innych znamion.
Szpic brunatny (brazowy):
winien byc rownomiernie ciemnobrazowo ubarwiony.
Szpic bialy:
ma miec wlos czysto bialy, bez jakichkolwiek zoltawych nalotow, wystepujacych szczegolnie czesto na
uszach.
Szpic pomaranczowy:
ma byc masci rownomiernie jednolitej w srednim
odcieniu barwy.
Szpic szary (keeshond):
srebrno-szary z czarnymi czubkami wlosow.
Kufa i uszy ciemno umaszczone; wokol oczu wyrazny rysunek z delikatnej,
czarnej linii, biegnacy ukosnie od zewnetrznego kata oka do nasady ucha oraz
z linii kreskowanych i cieniowan tworzacych krotkie, lecz wyraziste brwi.
Jasna grzywa i pierscien lopatek; konczyny przednie i
tylne srebrno-szare bez czarnych znamion ponizej lokcia czy kolana,
z wyjatkiem lekkiego kreskowania nad palcami, czubek ogona czarny,
spod ogona i portki jasnosrebrno-szare.
Szpice innej masci:
pod okresleniem roznej masci znajduja sie
wszystkie odcienie, jak kremowy, kremowo-sable, pomaranczowo-sable,
czarny podpalany i psy srokate. Srokate musza miec barwe zasadnicza biala;
czarne, brazowe, szare i pomaranczowe plamy musza byc
rozrzucone po calym ciele.
Wysokosc w klebie:
a) szpic wilczy (keeshond) 49 cm +/- 6 cm,
b) szpic duzy 46 cm +/- 4 cm,
c) szpic sredni 34 cm +/- 4 cm,
d) szpic maly 26 cm +/- 3 cm,
e) szpic miniaturowy 20 cm +/- 2 cm.
(osobniki ponizej 18 cm sa niepozadane).
Waga: Kazda wielkosc musi miec odpowiednia do niej wage.
Bledy:
Kazde odchylenie od wymienionych wyzej punktow musi
byc uznawane za blad, ktorego ocena jest wprost proporcjonalna
do stopnia odchylenia.
Powazne bledy:
- bledy w budowie,
- zbyt plaska glowa, wyraznie jablkowata,
- nos, fafle, powieki barwy miesnej,
- braki w uzebieniu u szpicow wilczych (keeshond), szpicow duzych i srednich,
- oczy zbyt duze lub za jasne, oczy wypukle,
- bledy w aparacie ruchu,
- u szpicow wilczych braki rysunku pyska.
Bledy wykluczajace:
- nie zamkniete ciemiaczko,
- przodo- lub tylozgryz,
- ektropium lub entropium,
- obwisle uszy,
- wyrazne biale plamy u wszystkich innych szpicow niz biale.
Uwaga:
Psy musza miec dwa w pelni wyksztalcone jadra,
znajdujace sie calkowicie w mosznie.
|
|
